ईश्वोर र सैतान
एउटा सुन्दर गाउ थियो हिमालको काखमा
भक्ती गर्थे ईश्वरको त्यहा आदिम कालमा ।
भक्ती देखी ईश्वर को डराई अशुर हरु
सेवा गर्छु भन्दै पशे भाक्त हरुलाई मास्न ।।
ताराकाशुर आयको थो पैलो अशुर दानब
साह्रै दु:ख दियो त्यस्ले छेती ठुलो मानब ।।
त्राही माचायो त्यस्ले मलाई पूज भनेर ।
प्रिथिबी नै काप्न थालिन त्यस्को हठ देखेर ।।
प्रक्रिती र पुरुष नै पूर्ण सत्ते ईश्वर
प्रक्रिती पुरुष बिना बन्छ हेर अशुर ।।
अशुर हरु स्वयम लाई भन्छ इश्वर पुत्र
तमश भाव भरियको ति त कु पात्र ।।
बेद लाई लत्याउछन गीता झुठो मान्छन
ज्ञान बिज्ञान ले प्रमाण दिदा पनि हैन भन्छन ।।
झुठो कथा ईश्वरको बाइबल कुरान ग्रन्थ
छैन पञ्च माहाभुत लाई मुक्ती दिने यन्त्र ।।
देब भुमी तपो भुमी मा जन्मियका हरु
भ्रममा रुमालीदै धर्म त्याग्ने हरु ।।
मुक्ती तिम्रो असंभव छ सनातन धर्म नबुझे
यही एक सत्ते को बाटो हिंड्न छाडे ।।
मृत्यु पक्षी शरीर लाई होइन बकश मा सडाउने
पञ्च माहाभुतमै हो देह लाई मिलाउने ।।
जाग जाग भक्ती गर परात्पर ईश्वर को
उनै एक सत्ते हुन संपूर्ण कायनाथको ।।
"खलान को मान्छे "
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें