छात्ती भरी माया बोक्दा म त छाया परेको छु .
जस्लाई माया दिन पर्खे उस्कै काँडा बनेको छु
जिन्दगीको खेल कस्तो बिधाता यो मोड कस्तो
एउटै मुटु धड्किदैन तर पनि बचेँकै छु ।।
आँखा भरी सपनी छन,प्याशी मन छ झनै गहिरो
चड्न खोज्छु प्रितको पहाड तर यसै अल्झेको छु
छात्ती भरी ...............
"खलानको मान्छे"
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें