जगदिश हे कृष्ण

जगदिश हे कृष्ण मुरारे पिया यो जगतको 

कण कण मा ब्याप्त हरी लुकाउ के कुरा मनको 

तिमी चैतन्य तिमी परमात्मा मत कठपुतली तिम्रो खेलमा 

न जाँन्दछु धर्म मेरो न कर्म योग सिद्दी जगतको 

जाँन्दछु केवल साडे दुई अक्षेर त्यो नै सुमिरन हर दिन 

प्रभु भनु कि पिता भनुम कि भनु सखा हे कृष्ण 

दाता भनु कि भ्राता भनु तिमी नै हौ मन मोहन 

"खलानको मान्छे"