हाम्रो जिबन दुई शरीर एकै प्राण भन्थेउ तिमी
जन्म जन्म जिबन साथी बनी सक्यौ भन्थेउ तिमी ।।
कस्तो दैब लाग्यो हेर आधा बाटो छोट्टियछ
आधा सपना छ बाँकी आधा कतै हरायछ
माया लाग्छ आधा ति सपनाका कुराहरुको
चौतारीमा पर्खियर बिषायको दर्द हरुको
अझै कतै बल्झी दिन्छ टिप्न खोज्छु हराइ दिन्छ
हाम्रो पिरतिको कथा सित बनाइ छरु झै लाग्छ
आशु होइन तिम्रो प्रितको हाशो संम्झी रंम्नेगर्छु
टुङ्गियको बाटो कतै जोडीन्छ कि हेर्ने गर्छु
जुन तारा लाई सोध्ने गर्छु,पवन सित बिवाद गर्छु
आधा प्राण बाँकी छ है आधा सधैं खोजी बस्छु ।।
"खलानको मान्छे"
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें