बिर्शी देउ तिमी मलाई

बिर्शी देउ तिमी मलाई मेरो भन्नु केहि छैन
सम्झेर नदुखाऊ मन माया भुल्नु गाह्रो छैन !!

बचाकसम सम्झियर किन? दोस लिनु तेसै
मोडियाका बाटो हरु अब फर्की नहेर्नु तेसै !!
बिर्शी ,,,,
अझै माया गर्छौ भने घृणा गर्न सिक अबदेखि
घृणा भित्र लुक्ने माया अनन्त छ बुझेदेखी !!
बिर्शी ,,,,
साझको जुन तिमि बदलुले छेकि राखे पनी
खुकुरीको धार माया दाप भित्र राखे पनी !!
बिर्शी ,,,,
कस्ले बुझे कोशिस गर्छ पागल पन को रुप हरु
दुइ मुटु एकै धड्कन टाडा टाडा हुने हरु !!

पराइको रातमा मलाइ सम्झियर नारोयहै
मेरो कोशिष भुल्ने नै छ भेट्दा आखा नाजुधायहै
"खलानको मान्छे"

जिबन युद्द को किल्ला होइन

जिबन युद्द को किल्ला होइन कर्मथली को यात्रा रहेछ
प्रेम सासत्व सत्ते होइन भ्रम हरुको जालो मात्र रहेछ !!
जिबन ,,,,,,,,,,,.
जीव ब्रम्ह कै एक अम्स हो भने ममत्व को आशा किन ??
दया माया करुणा ले बटारियको डोरी अस्त्र रहेछ !!
जिबन ,,,,,,,,,,....
घृणा र मायाको चक्रबिउ जन्मजात मानवीय गुण भय
बियोगनै चेतनाको प्रारब्ध मान्ने संसारिक मन्त्र रहेछ !!
जिबन ,,,,,,,,,,,,,,..
अध्यारो उज्यालो धुप छायाँ सिक्का को पाटो जस्तै भय
जिबन गोरेटो मा अल्मलिने आशु हाशो खल पात्र रहेछ !!
जिबन
"खलानको मान्छे"

आखेट भै मन छटट्पटियो

गह को ताल फुटेर बग्यो आज निर्‍मायालाई संम्झदा
जिबनमा किन बाडी आयो आज निर्‍मायालाई संम्झदा
गहको,,,,,
मुठ्ठिको बालुवा जस्तै बन्दो ह्रैछ चोखो माया जिबनको
जिबन सुधा रस सुकेर गयो निर्‍मायालाई संम्झदा !!
गहको ,,,,,
धर्तिमा फुल सुकेर गयो आकाश मा जुन लुकेर बस्यो
बग्ने मन बगर भै रोकियो आज निर्‍मायालाई सम्झदा !!
गहा,,,,
कालो बादलाको छायाँ फेरी पनी देखियो छितिजमा
आखेट भै मन छटट्पटियो आज निर्‍मायालाई सम्झदा !!
"खलानको मान्छे"

कुनै दिन यस्तो थियो

कुनै दिन यस्तो थियो
हाम्रो माया को चर्चा !
सहर भरी थियो
सपनाकी परी उनि !
हजार मुटु हरुको
ढुक्क ढुकी थियो !!
कुनै दिन यस्तो थोयो

कुन जुनिको बदला लीयौ
मेरो मायालाई लत्याइदियौ
चोखो मायाँ लाइ लत्याइदियौ
कुन बैरी को आखा लग्यो

आकाशमा जुन हरायाछ

आकाशमा जुन हरायाछ
धर्तीमा फुल ओइलियछ
सलाह पस्यो कि? यो साल
दुख्ख र बेथा झनै बडेछ
,,,,,,
अब ताप मेरा बाडु काहा
छात्तिमा सुल नया गडेछ
पराई रातमा समर्पित जुन
चकोर को कथा दोहारियछ

कुन जुनिको बदला लीयौ
दिन पनि रात मेरो बनेछ
यो मान्छे लाई लत्याइदियौ
नशामा भुलाने बनाइ दियौ
कुन जुनिको बदला लीयौ
मेरो मायालाई लत्याइदियौ

कुनै दिन यस्तो थियो
हाम्रो माया को चर्चा !
सहर भरी थियो
खलानको मान्छे 

दिन सक्छौ भने अब

दिन सक्छौ भने अब
मलाई माफ गरिदेउ
सक्दिनौ भने प्रिय
हाम्रो बाचा कशम संम्झिदेउ
दिन सक्छौ भने

पहाडले गुराँश सजाय जस्तै
डाँडा मा बिहानी हुर्के जस्तै
बदल मा जुन हराय जस्तै
नदिमा माछा पौडे जस्तै
तिमिलाई सजाउन चहान्थे
जनमं भर आफ्नो बनौथे
खै के भयो तर कस्को नजर् लग्यो
छाडी गयपनी मलाई माफ गरिदेउ
,,,,,,,
"खलानको मान्छे"

कुन जुनिको बदला लीयौ

आकाशमा जुन हरायाछ
धर्तीमा फुल ओइलियछ
सलाह पस्यो कि? यो साल
दुख्ख र बेथा झनै बडेछ
,,,,,,
अब ताप मेरा बाडु काहा
छात्तिमा सुल नया गडेछ
पराई रातमा समर्पित जुन
चखोर को कथा दोहारियछ

कुन जुनिको बदला लीयौ
दिन पनि रात मेरो बनेछ
यो मान्छे लाई लत्याइदियौ
नशामा भुलाने बनाइ दियौ
कुन जुनिको बदला लीयौ
मेरो मायालाई लत्याइदियौ
"अनुप मास्के  खालानको मान्छे "
यो गित को अन्ते अनुपराश साथि अनुप मास्केले दियको हुनाले संयुक्त रुपमा लेखेको छु !

जिबन युद्द को किल्ला होइन कर्मथली को यात्रा रहेछ

जिबन युद्द को किल्ला होइन कर्मथली को यात्रा रहेछ
प्रेम सासत्व सत्ते होइन भ्रम हरुको जालो मात्र रहेछ !!
जिबन ,,,,,,,,,,,.
जीव ब्रम्ह कै एक अम्स हो भने ममत्व को आशा किन ??
दया माया करुणा ले बटारियको डोरी अस्त्र रहेछ !!
जिबन ,,,,,,,,,,....
घृणा र मायाको चक्रबिउ जन्मजात मानवीय गुण भय
बियोगनै चेतनाको प्रारब्ध मान्ने संसारिक मन्त्र रहेछ !!
जिबन ,,,,,,,,,,,,,,..
अध्यारो उज्यालो धुप छायाँ सिक्का को पाटो जस्तै भय
जिबन गोरेटो मा अल्मलिने आशु हाशो खल पात्र रहेछ !!
जिबन
"खलानको मान्छे"

बिर्शी देउ तिमी मलाई मेरो भन्नु केहि छैन

बिर्शी देउ तिमी मलाई मेरो भन्नु केहि छैन
सम्झेर नदुखाऊ मन माया भुल्नु गाह्रो छैन !!

बचाकसम सम्झियर किन? दोस लिनु तेसै
मोडियाका बाटो हरु अब फर्की नहेर्नु तेसै  !!
बिर्शी ,,,,
अझै माया गर्छौ भने घृणा गर्न सिक अबदेखि
घृणा भित्र लुक्ने माया अनन्त छ बुझेदेखी !!
बिर्शी ,,,,
साझको जुन तिमि बदलुले छेकि राखे  पनी
खुकुरीको धार माया दाप भित्र राखे पनी !!
बिर्शी ,,,,
कस्ले बुझे कोशिस गर्छ पागल पन को रुप हरु
दुइ मुटु एकै धड्कन टाडा टाडा हुने हरु !!

पराइको रातमा मलाइ सम्झियर नारोयहै
मेरो कोशिष भुल्ने नै छ भेट्दा आखा नाजुधायहै
"खलानको मान्छे"
अन्जुमन संग्रह बाट