चिठी लेखेर भनुकी भेटेरै माया भनु म
दुबिधा यो कस्तो मलाई सुईकार हुन्नकी माय
भावनाले रोजेको उनलाई उनकै खुशी जो खोज्छ
म बिना पनित यहाँ खुशी हुन उ सक्छ
बिराट छ प्रेमको अनुभुती मेरो छात्तिमा
म साट्न चाहान्छु केवल उसैसङ जिबनमा
असुईकार भय पनि चोखो माया छ मेरो
सुईकार्य जिबनमा असिम खुशी छ हाम्रो
"खलानको मान्छे"
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें