जलेको दिप सरी

सतायो होला लज्जालू झारलाई सितको थोपाले पनी
बिहानिको मिर्-मिरे उशाको कलिलो किरणले पनी
सतायो होला,,,,,
कती वाचाल बतास हरुले थुपारेको छारो स हने
सितल पवनले आँखा जुधाए लाजको घुम्टो ओड्ने
कती,,,,,
पर्खाईको घाम पानी सहेर बशेकी तुलशी जस्तो
सांझ पख मग्ग मगाउने हुनकी पारीजात जस्तो
,,,,,
प्रेमको इन्द्रेणी पर्दा नाच्ने मयुर पो होकी
मन्दिरमा जलेको दिप सरी उनको जोवन होकी?
सतायो होला,,,,,
"खलानको मान्छे"