तिमी नभयर पनी त घाम झुल्कन्छ पाहाडबाट्
मेरो माया घामको पाईला संगै खोजी हिड्छ बिहानी बट्
तिमी न भयर्,,,,
दिन थाकेर साझँमा तिमीलाई कुरी रहन्छ
गोधुली नेटो काटेर बर पिपल को छाँया रोजेर
तिमी न भयर पनि
मलाई जुन चाहिदैन प्रिया,फुल को अनुरागी हुँ
मत तिम्रो प्रेमको पुजरी हुदिन कही भिखारी
तिमी न भयर पनि,,,,
सम्झनानै काफिछ मलाई दुई पल को जुनि भरी लाई
मेरो माया अमर छ अब सधा धर्ती का मानिस हरुलाई
"खलानको मान्छे
यो गित भाई बिबेक को अनुरोध मा लेख्ने जमर्को मात्र गरेको हुँ उस्को नाशो उसैलाई सुंम्पदै छु
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें