मनमा छ उद्देश्य ठुलो आमा लाई हसाउने
नियतिले दियो दुख्ख सधै भरी रूहाउने
जिबन धारा बदल्छु झनै कठोर भयो जिबन
सागर छुने रहर ले पौडीदा झनै डुबेछ जिबन
..........
समर्पण मा काहा चुके काहा हराउदै छु
जिबन मेरो भौतारिदा लक्षे टाडै पाउदैछु
भाग्य लाई दोष दिदै पन्छिन चाहन्न कतै
लड्छु अन्तिम प्रलय सम्म समर्पण भुल्दिन तेसै
"खलानको मान्छे"
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें